Schrijven en lopen

Als ik ergens lol in heb dan is het wel in het volgen van schrijfworkshops. Schrijven kan een eenzame bezigheid zijn en samen schrijven met anderen die je meestal niet kent is erg inspirerend.
Gisteren heb ik een schrijfwandeling gedaan. Deze workshop werd georganiseerd door Corrie van Zinexprez.

Eerst hebben we een uur over de hei gelopen waarbij we twee opdrachten kregen om op een speciale manier te kijken- observeren.
We moesten onderweg iets meenemen van de hei om later te gebruiken, en we moesten drie keer een kaartje trekken waarop een woord stond. Vanuit het perspectief van dat woord moesten we een aantal steekwoorden opschrijven in een leuk door Corrie gemaakt aantekeningenboekje. Mijn woorden waren Likdoorn, Paard en Dichter. Ga er maar aan staan!

Het was voor het eerst sinds tijden stralend zonnig weer en de wandeling over de hei was dan ook erg lekker. Het was ook een leuke manier om de medeschrijfsters, waarom doen mannen toch nooit mee, een beetje te leren kennen. Daarna gingen we naar het gebouw van Zinexprez om daar de schrijfoefening zelf uit te voeren. Terwijl we door Corrie werden voorzien van koffie en paaseitjes schreven we onze opdrachten uit. Na afloop kon wie dat wil zijn schrijfsels voorlezen, de anderen moesten luisteren zonder commentaar te geven.


Al met al was het een heerlijke middag, goed voorbereid en verzorgd. Voor mij was het een eerste kennismaking met Zinexprez waar ik graag terug ga komen. Heel inspirerend! Na afloop zijn Daniella en ik uit puur enthousiasme 6km. naar huis terug gelopen. Wow.

Hier volgt een voorbeeld van een in 7 minuten uitgeschreven oefening.

Dichter

Vandaag ben ik dichter, een dichter, en dichterbij.
Ik liep op de hei, in gedachten, milde gedachten want de zon scheen. Ik was samen met drie anderen, die ook in gedachten en kijkend rondliepen, en soms praatten we.
Zo kwam ik dichter.

Een man rende op een voetpad, er was genoeg ruimte, maar we kwamen dichter, te dicht, te dicht, te gedicht. Geeft een dichter alleen mooie woorden of ook lelijke woorden. Wat een lelijk gedicht gaf de man! Een gedicht van één woord, ik ga het niet noemen want ik hou niet van lelijke woorden.

Ik zie twee paarden in galop en een aloud gedicht komt bij me binnen.
´Ik wou dat ik twee paarden was,
dan kon ik samen rijden.´

Oh eenzaamheid, ik wou dat ik dichter was, op deze dag over twee continenten.