Woensdagavond was het zover: Eindelijk zou ik naar het Cirque du Soleil gaan.
Al sinds hun show Alegría had ik de wens om eens naar een echte voorstelling van hen te gaan.
Goed, ik kan er lang of kort over vertellen maar de essentie van mijn verhaal is dat ik gewoon niet kon geloven wat ik zag. Gelukkig waren er wel enkele onderdelen die het aanzien waard waren maar het overgrote deel deed me denken aan goedkoop amateurtoneel, platte grappen en grollen. Het ging bijna op mijn lachspieren werken als ik het niet zo triest had gevonden.Ik had een gezellige avond uit met warm liefdevol gezelschap, maar de show was een grote desillusie.
 |
| Deze act vond ik wel mooi |
