maandag 11 juni 2018

Wat een bak! (-ken)


Het duurde even maar toen was ik er toch aan gewend geraakt; in ons kleine keukentje hing aan de deurknop een grote plastic zak waar we plastic in verzamelden. De rest ging in de grijze bak. Ergens onderweg was ik gestopt met schillen en (meestal niet veel) etensresten in de groene bak te doen. Dat ging zo stinken!  Oh ja, en natuurlijk papier in de blauwe bak. Een tamelijk klein huis vol inzamelpunten en een royalere tuin vol met grote afvalbakken.

Maar nu opeens moeten we het omgooien: GFT en PMD apart en de rest is rest!!!
Groente Fruit Tuin, okee dat moet wel lukken.
Plastic Metaal Drankkartons, kijk dat wordt ingewikkelder, maar natuurlijk gaat dat ook wel lukken.

Oh jee, nu sta ik te koken en gooi ik automatisch het etensafval in de grijze bak, shit! Het plastic hangt nog aan de deurknop, maar dat gaat nu ook in de grijze bak, geloof ik. Aj aj aj, ik maak er een zootje van.
Misschien dat het schrijven van dit stukje me helpt om het even goed door te laten dringen...
En dan krijgen we ook nog andere ophaaldagen... Okee.
Oh ja, en niet te vergeten; het klein chemisch afval (batterijen, cartridges, lampjes) mogen in de kartonnen container aan de andere keukendeur en die gaat eens in de zoveel tijd naar het G.A.D. De Gemeentelijke Afval Dienst.

Wat een bak! (-ken)
Wat is allemaal PMD?




vrijdag 8 juni 2018

Een impressie

Rond tien uur 's avonds is het het breken van de vasten. Wat we zoal eten? We beginnen met dadels en hele sterke Afrikaanse thee. Daarna meestal sla, fruitsalade, noten, wraps met van alles, soms mais. We drinken ook minimaal anderhalve liter, voornamelijk water, maar soms ook wonjo of baobabjuice. In het begin namen we ook nog een zogenaamde hoofdmaaltijd, maar dat bleek toch te zwaar.


Je zou het zo misschien niet zeggen, maar toch is het eten bijzaak. Het gaat natuurlijk om de bezinning, de verdieping van de relatie met het/ de onnoembare. Dát maakt Ramadan haast tot een feestmaand.