Toen ik een jaar of achttien, misschien twintig was, wilde ik geen Sinterklaas meer vieren. Ik vond Sinterklaas een racistisch feest en ik besloot dat ik daar niet aan mee wilde doen. Het werd me niet in dank afgenomen, ik verpeste het feest voor mijn familie. Mensen om me heen (zwart en/of wit) vonden het zwaar overdreven en vroegen zich af waar ik me druk om maakte.
Jaren later toen mijn kinderen jong waren, besloot ik weer Sinterklaas te vieren. Ik vond dat ik mijn kinderen zo'n nationaal feest niet kon ontnemen. Sinterklaas was toen vooral: cadeautjes! Piet liet ik in het midden, en vooral de kleuren van Piet of Sint, daar maakte ik geen issue van. Al vond ik het wel fijn dat mijn jongste op de kleuterschool gewoon Sint mocht spelen ondanks zijn lichtbruine hoofd, en Zwarte Piet was wit met sproetjes en rood haar.In die jaren merkte ik pas hoeveel verdriet ik mijn moeder had gedaan door aan het eind van mijn pubertijd hoogstpersoonlijk het Sinterklaasfeest af te schaffen en de consequenties die zo'n beslissing voor mijn moeder, broers en zusje hadden.
'Ja, nu wel hè.'
Sorry mam...
En nu, twintig jaar later, valt opeens iedereen over Zwarte Piet. Nou ja iedereen...
En wat vind ik?
Kijk, als het afschaffen van Zwarte Piet, Nederland ook maar één racist minder opleverde, dan zou ik zeggen:
'Okee, acuut, doen.'
Op dit moment ben ik bang dat het afschaffen van Zwarte Piet, zeker in een zogenoemde crisistijd, meer racisme oplevert dan opoffert.
'Ze nemen onze banen in, ze krijgen zomaar huizen, en nou nemen ze ons ook nog Zwarte Piet af. Wat denken ze wel.'
Om een lang verhaal kort te houden: Ik weet het niet, ik weet niet wat wijs is op dit moment. Als ik de publieke opinie zo inschat dan doet de discussie geen goed, en draagt zeker niets bij aan een eventuele saamhorigheid onder alle Nederlanders (hier bedoel ik alle mensen die in Nederland verblijven voor korte of lange tijd), en dat lijkt me het uiteindelijk doel van samenleven.
Misschien is de discussie of ouders hun kinderen zo ongegeneerd voor mogen liegen dat Sinterklaas bestaat, wel veel meer een discussie waard. Ik herinner me dat ik als kind hevig ontdaan was dat mijn ouders zo glashard tegen me hadden gelogen toen ik hoorde dat Sinterklaas helemaal niet bestond.
Zo bekeken bestaat noch Sint noch al dan niet Zwarte Piet.
Waar maken we ons druk om?
Precies Saskia, waar maken we ons druk om. Ik weet wel dat ik niet van racisten hou. Mijn ouders hebben beide de oorlog meegemaakt en weten hoe het toen gegaan is. In die gedachte ben opgevoed. Iedereen is gelijk, en wie zwakker is die help je,punt uit.
BeantwoordenVerwijderenHet Sinterklaas fenomeen is eigenlijk ook wel heel raar, dat voorliegen. Ik weet nog wel dat mijn dochter er naar vroeg, of hij nu wel of niet bestond. Ik heb toen gewoon gezegd dat hij niet bestaat. Mijn kind, met haar mooie, lieve, eerlijke kinderogen kon ik toch niet gaan voorliegen. Verder vind ik het jammer dat mensen ruzie maken over een kinderfeest. Wat je schrijft, als het het racisme zou voorkomen dan ben ik ook voor maar helaas zal dat niet gebeuren. Dus waar maken we ons druk om?