Een goede oogst

Koud

Zachte winter

Soms is niets meer wat het lijkt. Een zachte winter in een koud land, een koude winter in een warm land.
Een hart alleen, toch tussen anderen. Meer warmte en nabijheid dan eerder en toch....die ene nabijheid is zo ver weg.
Ik probeer te accepteren en te waarderen wat ik heb, maar...

Het is gek hoe je op het ene moment zo zeker kunt weten dat je op het goede pad zit, en dat overgave aan het grote geheel je zal helpen om je doel te bereiken, en je samen zal brengen met je lief.
En hoe het volgende moment je hart en hoofd vol twijfel lijken; hoe kan het zijn dat je op het goede pad zit als alles zo moeizaam gaat. Forceren we iets tegen beter weten in? Horen we misschien helemaal niet samen? Is het een grote zelfbedachte illusie?

Samen zijn

Vanavond vieren we het Imbolc; het aloude zaai- en ploegfeest waarbij de Godin Brigid om hulp werd gevraagd om de akkers te zuiveren en weer vruchtbaar te maken zodat ze in het nieuwe seizoen een goede oogst zouden dragen. 

Wie weet zal het nieuwe seizoen mijn lief en mij een goede oogst brengen,
 misschien vinden we een oplossing om hetzij in Afrika, hetzij hier, samen te kunnen zijn en blijven!