Kamishibai

Het is een druilerige regenachtige dag en ik bevind me in Weesp, in de bibliotheek van Weesp, en ik volg een training in het voorlezen aan ouderen. Ja, heel leuk inderdaad. Ik kijk om me heen en zie vooral grijze hoofden; voorlezen aan of door ouderen? Maar goed, waar het me om gaat is de KAMISHIBAI. Nooit van gehoord? Ik ook niet, maar ik ben verliefd. De Kamishibai! Ik krijg een voorstelling te zien met een Kamishibai, een vertelkast.

Kamishibai

Na de pauze stelt de vertelster haar vertelkist op, we hebben nog even tijd en ik loop wat rond, ik zie de vertelkist en loop er op af. Vol verwondering kijk ik er naar, Goh, hoe werkt dat, wat ziet het er leuk uit; het kleine meisje in mij is nu wakker en roept om de magie van het toverkastje. Bits wordt ik terug gewezen door de vertelster. 'Je ziet straks wel hoe het werkt, ga zitten.'
Verbouwereerd loop ik nog een rondje om het nog steeds magische kastje en ga dan met de staart tussen de benen weg. Gelukkig doet de Kamishibai zijn werk en neemt me ondanks de vertelster, mee in haar toverwereld.

's Avonds thuis, en de dagen daarna, struin ik het internet af en er gaat een wereld voor me open. Hoe kan het dat ik nooit eerder over deze vertelkastjes heb gehoord? Er is zo veel informatie over te vinden dat ik door de bomen het bos niet zie.
In het kort: De Kamishibai komt uit Japan en de verteller reed rond op zijn fiets met de vertelkast achterop.  Het schijnt dat hij oorspronkelijk ook snoepjes verkocht en kinderen die snoep kochten mochten vooraan zitten wanneer hij zijn verhaal vertelde.
Over de hele wereld wordt met de Kamishibai gewerkt, tot aan Egypte, India, en andere landen in Azië, Zuid Amerika.

Hier zie je een voorbeeld van de Meester verteller Yassan

Geweldig hè, snap je dat mijn fantasie op hol slaat en ik meteen ga fantaseren of en hoe ikzelf aan zo'n mooie Kamishibai kan komen en er mee zou kunnen werken!