Omdat ik tijdens mijn werk bij de zusters een keer mijn haakwerk (zie vorige blog) had meegenomen, leek het me leuk om het eindresultaat te laten zien. Verschillende zusters hebben hun leven lang veel gebreid en gehaakt en tot laat in hun dementie is dit iets dat ze nog vrij goed kunnen/ konden.Hoewel vandaag de mussen van de hemel vielen, had een van de zusters het ontzettend koud en ze vond het heerlijk toen ik haar toedekte met mijn haaksel. De hele middag hield ze het over zich heen. Aan het eind van de middag, terwijl ze zeer geboeid naar The making of van de Nieuwe Wildernis keken, was ze eindelijk lekker warm geworden.
Dat is toch een hele mooie gebruiksmogelijkheid, niet?
Natuurlijk heb ik de dames onherkenbaar gemaakt in verband met hun privacy.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten