Een halve eeuw zwarte poppen

Mijn huis opruimend kom ik hier en daar oude poppen tegen. Jawel, ik was een poppenmeisje, nog steeds krijg ik bij enkele van mijn oude poppen een warm, of anderszins apart gevoel.
Opvallend is dat ik vanaf mijn allervroegste jeugd ook 'zwarte poppen' had.
Ik hoor zelfs vandaag de dag nog wel eens iemand mopperen dat er nergens zwarte popen te koop zijn. Ik kijk ze dan verbaasd aan: Hoe kom je erbij!

Dit was mijn allereerste pop. Ik heb geen idee waar ze vandaan kwam, maar ze was toen al niet nieuw. Misschien kwam ze bij een oma vandaan, ik weet het echt niet.

Het hele lijfje zit vol krassen maar verder is ze nog prima in orde, terwijl ze meer dan vijftig jaar oud moet zijn.
Ik ben altijd gek geweest op deze pop, vandaar dat ik haar nooit kon wegdoen.

Mocht iemand iets weten over het merk van deze pop dan hoor ik het graag.

Toen ik ouder werd, waarschijnlijk zo vanaf mijn tiende verjaardag, kwamen de Barbies. Foeilelijke poppen,vooral die echte Barbies. Ik viel meer voor de 'aanhang'. Nichtjes, neefjes etc. van Barbie. 

Hiernaast zie je mijn 'Francie', ik had ook een blonde maar deze bruine Francie was zo elegant daar viel de blonde bij in het niet. Ze kon haar benen buigen en haar middel was draaibaar.

Inmiddels blijkt ze een collector's item te zijn, zag ik bij toeval op Ebay.

Uit 1989 komt deze knuffelpop. Ik hou van het zachte lijfje, als je haar vasthoudt lijkt het net een echte baby. We noemden haar Animata. Nou ja... Mijn oudste zoon kreeg deze voor zijn verjaardag toen er een broertje op komst was. Ze was opvoedkundig bedoeld, een poging om hem voorzichtig met babies te leren omgaan. Aan me hoela, dacht de oudste zoon, en hij wist niet hoe snel hij de pop aan oma moest geven. Echte mannen spelen niet met poppen natuurlijk, hoe dom van me.

Deze bijzondere pop is een erfstuk. Als klein meisje keek ik vol ontzag naar het 'echte' haar, wanneer ik bij mijn tante op bezoek was. Ik was heimelijk verliefd op de pop.

Jaren later was ik dan ook erg ontroerd toen ik na haar overlijden, op haar speciale aanwijzing, DE pop van haar mocht ontvangen. Tot op vandaag heeft ze een speciaal plaatsje in de boekenkast.

Ook van deze pop heb ik geen idee hoe oud ze is, maar aan het mechaniek waarmee je haar hoofd kunt bewegen, en het materiaal waarvan ze gemaakt is, kun je zien dat ze oud is. Bovendien wordt ze kaal...

Ook hier: Als iemand een idee heeft over de leeftijd, dan vind ik het leuk om te horen.

Nou, dat was het serieuzere poppenwerk. Later kwamen er nog eenvoudige en soms gekke poppetjes bij. Er zullen er ongetwijfeld enkele bij de spullenhulp zijn beland, maar dit waren de meest indrukmakende zwarte) poppen.

Nou ben ik toch echt benieuwd wie er nog meer zwarte poppen in zijn (haar) jeugd heeft gehad. Ik kan me niet voorstellen dat ik de enige was.