Over vragen, en over geven

Als er iets is dat ik moeilijk vind, dan is dat om te VRAGEN.
Ik voel me dan klein, afhankelijk, niet zelfstandig. 'Get a job!' -gevoel, zoals dat in onderstaande video naar voren komt. Ik vind het daarentegen wel leuk om te geven. Dat geeft me een goed gevoel.
Al langer speel ik met dit thema, omdat ik zie hoe fijn sommige mensen het vinden wanneer je iets aan hen vraagt. Ik voel me zelf ook vereerd wanneer iemand aan me vraagt of ik ergens bij/ mee kan helpen.


Gisteren las ik op Facebook dit mooie verhaal over HULP VRAGEN en VERTROUWEN GEVEN:
 Omdenken: Stoere vader weet raad met ADHD kind
Een vader wordt gevraagd om mee te helpen met een activiteit in de klas van zijn vijfjarige dochter. De juf organiseert een boswandeling. Voorafgaand aan de wandeling wijst ze de vader op één van de leerlingen die hij onder zijn hoede heeft.

Ze zegt: `Dat is Johan. Johan heeft ADHD. Pas op, hij loopt weg in het bos. Dit weekend waren zijn ouders hem ook weer twee uur kwijt. Let alsjeblieft goed op hem, want je kunt hem niet vertrouwen.`
De vader besluit de situatie anders te bekijken. Hij zet het jochie op de achterbank van zijn auto, klapt de spiegel om en kijkt hem in de ogen. `Johan, ik heb een probleem. We gaan zo naar het bos. Je zult denken dat ik er als papa stoer uitzie, maar ik kan je vertellen dat ik het doodeng vind in het bos. Zou jij een beetje op me willen letten zo meteen?` In het bos grijpt Johan de hand van de vader. De hele wandeling wijkt hij niet van zijn zijde, apetrots als hij is dat hij voor die stoere papa mag zorgen.
Met dank aan Yoka Jansma 

Enige tijd geleden plaatste ik een oproep online voor kleertjes die ik naar Afrika wil sturen.
Eerlijk gezegd had ik er niet erg veel reactie op verwacht, maar tot mijn verbazing kreeg ik van verschillende kanten mooie tweedehands spullen aangeboden. Hele gewone mensen die graag het goede doen en delen van wat ze hebben. In ruil krijgen ze een goed gevoel.
Ik ben onder de indruk, en het geeft mijn vertrouwen in de mensheid een boost!

Vanochtend zag ik op Facebook deze mooie link van Gerry Stegeman : 

Deze video  (Engelstalig)  duurt bijna 14 minuten, en net als in het bovenstaande verhaal zie je dat VRAGEN soms GEVEN wordt. De muzikante en het voormalig straatbeeld Amanda Palmer heeft van vragen en dus van geven, een ware kunst gemaakt.

Hoewel ik onder de indruk ben van deze twee voorbeelden, blijf ik het moeilijk vinden om iets te vragen, of te verkopen, wat nog enger is want dan vraag je geld voor iets van jezelf. Ik snap dat ik mijn zienswijze moet herzien. Ik wil dat ook, maar ik heb nog even tijd nodig.
Hoe zit dat bij jou? Kun je makkelijk vragen?