zaterdag 19 maart 2016

Luie zaterdag

Zoals vaker heb ik kort geslapen vannacht, te kort. En nu ben ik de hele dag lui en hangerig.

Meteen wanneer ik opsta wacht me een fijne verrassing; de uit de dood herrezen Magic Johnson heeft mijn bureau onder gekotst. Mijn agenda, een boek dat ik nog moet recenseren, mijn laptop, alles zit onder de kots, gatverdegatver. Nog amper wakker ben ik aan het poetsen. Koude natte kots, bah. Later op de dag pak ik mijn mobiel en jawel, ook kots. Hij doet het weer maar heeft wel wat gebreken. Zielig voor Magic J en zielig voor mij.
Vergis je niet: ik ben blij dat hij er nog is hoor.

Ik schrijf mijn Morning Pages. Misschien kun je het je niet voorstellen, maar ik leer voor mijn plezier. Zo lees ik veel onder andere veel schrijfboeken, heerlijk, daarnaast volg ik graag schrijfcursusen en - workshops, en ik doe schrijfoefeningen waaronder de Morning pages.
          Dagelijks schrijven (de Ochtend Pagina’s) en de Artist’s Dates geven inspiratie en voeden je. Daardoor komt er ruimte voor nieuwe ideeen en inzichten. Inzichten, die  je vervolgens omzet in acties. (http://www.theartistsway.info/transformatie-in-twaalf-weken/)
           Na de ochtendpagina's doe ik mijn huiswerk. Ik volg een workshop Stembevrijding, dit is ver uit mijn comfortzone, maar zooo fascinerend.Ik zal hier beslist nog een keer dieper op ingaan, maar nu noem ik alleen het huiswerk als bezigheid.

Hier ben ik de hele ochtend mee bezig, hard aan het werk, druk, leuk etc. en daarna is het uit. Ik hang op de bank en zet de tv aan. Catfish, een programma over mensen die elkaar voor de gek houden op internet. Een heerlijk programma voor als je zit te nixen. Ik trek een dekentje over me heen en sta hooguit op voor een kop koffie of de telefoon.

Tot mijn verbazing zie ik de hele middag mijn eigen jongens op tv langskomen, zo goed als onherkenbaar, dat dan weer wel, maar het is toch apart. Jaren geleden hebben ze samen een rolletje in een reclame voor een verzekering gedaan en die reclame komt om de zoveel tijd weer op tv. Steeds opnieuw zie ik mijn oudste onderaan een trapgat staan en allerlei zwaren spullen opvangen, en mijn jongste is de eerste van twee brandweermannen die de trap op rennen.

Opeens is de middag om en is het tijd om weer wat te gaan doen. Zo lekker en lui kan een vrije dag zijn. Heerlijk.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten