Mijn lief wilde namelijk graag een salontafel. Persoonlijk heb ik een hekel aan die dingen, ik vind ze meestal lelijk en ze nemen veel plaats in. Maar goed, als je je leven deelt met de allerliefste dan doe je wat water bij de wijn. Zo ging ik op zoek. Zowaar; in no time vond ik een tafeltje dat én niet te groot, én ook nog leuk is. Een chinees tafeltje van grof hout, dus lekker natuurlijk materiaal. Betaalbaar en bij ons in het dorp, en het werd ook nog thuisbezorgd. Allebei blij met dit compromis, en ik moet bekennen, het is toch wel handig.

Om een lang verhaal kort te maken: prettig contact met de verkoopster, ik mocht eerst kijken of ik vervoer kon regelen. Dank zij een oud contact via Facebook kon ik een busje met zeer sympathieke chauffeur regelen. In een week met prachtig weer hadden we die ene dag uitgekozen waarin het hoosde.
Met veel moeite hadden we de oude bank weg gekregen en met nog meer moeite moest de nieuwe bank door de regen via een lange achteromgang naar binnen. Maar het is allemaal gelukt en ik ben erg blij met het resultaat. Zoals beloofd heb ik de eigenaresse een foto van de bank in ons interieur gestuurd en daar was ze erg blij mee. De verkoop ging haar aan het hart, maar ze had de keuze tussen partner of bank eruit...
Sinds bijna twee en een half jaar deel ik het huis met de allerliefste en nu
groeit MIJN huis steeds meer naar ONS huisje, en daar ben ik heel blij mee.
(Sorry jongens, jullie ouderlijk huis is wel echt veranderd.)
Bovendien was het gesjouw en geregel een welkome afleiding voor de spanning voor mijn komende presentatie, haha.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten