Ik lees het verhaal: ‘Waarom de mensen zoveel van
muziek houden’ voor uit het boekje Muzikale vertellingen. (ISBN 90.73207.31.2)
Een mooi verhaal met een mooi einde.
‘De mensen houden zoveel van muziek op
grond van de stilte die volgt nadat de
laatste toon heeft geklonken. Het is de muziek die de mensen op hun levensweg
begeleidt, zij geeft hun de moed dwars door alle tegenslagen en ellende heen
door te zetten en herinnert hun steeds weer aan hun uiteindelijke bestemming.’
Gevolgd door:
‘De oude wijze en de jonge zoeker die ten slotte had gevonden wat hij
zocht, zaten lange tijd zwijgend in de zoele avond bijeen. Om hen heen heerste
een vredige stilte die slechts heel af en toe werd doorbroken door het suizen
van de wind in de pijnbomen, de verdwaalde schreeuw van een vogel, de val van
een steen en in de verte het ruisen van een beekje dat de stilte niet verbrak,
maar slechts verdiepte.’
Naar aanleiding hiervan hadden we het over de stilte
waar mensen vandaan komen en weer heen gaan. Mevrouw was aan het denken
hierover; het idee van stilte vond ze heel mooi en ze maakte een opmerking over
hoe anders het leven op dit moment is met mensen die elkaar naar het leven
staan.
Zo filosofeerden we over het leven, terwijl deze stoere vrouw eerst met rust gelaten wilde worden. Ze wilde niet voorgelezen worden, maar op een gegeven moment begon ik toch voorzichtig en ze werd langzaam rustiger.
Zo filosofeerden we over het leven, terwijl deze stoere vrouw eerst met rust gelaten wilde worden. Ze wilde niet voorgelezen worden, maar op een gegeven moment begon ik toch voorzichtig en ze werd langzaam rustiger.
Toen kwam een verzorgster langs om het bed op te maken
en de haast magische sfeer van het moment was verbroken. Nadat de verzorgster vertrok las
ik bovenstaand stukje opnieuw. Ik vroeg haar waar we als mens naar toe gaan.
‘Nou,
naar de stilte.’
‘Wat
denkt u, als mensen dood gaan, gaat het leven dan gewoon door?’
‘Ik
weet het niet, maar het zou best kunnen.’
Aan het einde bedankte ze me voor de rust, de stilte. Ik bedankte
haar ook voor de mooie ochtend. Toen ik afscheid nam, zei ze opeens nog:
‘Nou,
we hebben iets heel moois gekregen. Ik heb het leven even teruggekregen.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten