Depot Tropenmuseum

De laatste dagen kom ik regelmatig de aankondiging tegen van een tentoonstelling in het Tropenmuseum waarin Jasper Krabbé stukken uit het depot gebruikt.
Het depot van het Tropenmuseum: Wat een herinneringen roept het op. Het Tropenmuseum is en blijft één van mijn grote liefdes en ik heb het geluk gehad dat ik op verschillende afdelingen mocht meedraaien: Van suppoost tot tentoonstellingmaker, van Afrika documentalist tot depotmedewerker. Jawel.

Zo'n twintig jaren geleden werd het depot aan de Cruquiuskade opgeheven en alle stukken moesten verhuizen naar het nieuwe depot onder het Oosterpark. Voor die verhuizing moesten alle stukken worden schoongemaakt en ingepakt. Het was een aparte tijd, volledig ingepakt in beschermende kleding op een hete zolder, in een toch wel stoffige ruimte, en met een hartstikke fijne groep collega's. Echt een bijzondere tijd.
Lopend in het oude depot onder het museum gaat er een wereld voor je open, letterlijk. De meest ongelooflijke voorwerpen staan daar. En ja, soms was het zelfs een beetje griezelig, ik had veel ontzag voor de oude stukken en hun magische lading.

Het nieuwe depot was voor ons toen bijna futuristisch; onder de grond, alles nieuw, heel veel ruimte en nieuwe opbergsystemen. Ik genoot.
Maar... Ik herinner me ook dat ik wel eens mopperde; je werkt hele dagen zonder daglicht natuurlijk, en zeker het oude depot onder het museum had een aparte luchtcirculatie. Ik weet niet of het waar is maar ik herinner me het gerucht dat de oude lucht uit het museum werd afgevoerd naar het depot.


Nadat ik mijn studie Antropologie had afgerond, heb ik nog een extra bijvak Museumkunde gevolgd, hiervoor heb ik een museumstage gedaan. Ik deed onderzoek naar 'Dingen met macht', dit onderzoekje mondde uit in een tentoonstelling die ik, met mijn vormgeef achtergrond, mocht inrichten. Zo kwam ik weer met collectiestukken uit het depot in aanraking.

 Ik weet niet meer de juiste volgorde van alle verschillende afdelingen waar ik werkte, maar in mijn suppoosttijd werd ik ook weleens gevraagd mee te helpen bij de opbouw van een tentoonstelling, zoals hier bij de inrichting van 'De verre vrienden van Jan Klaassen'.
Weer gingen depotstukken door mijn handen.




Ik heb zelfs nog eens een fotoboekje gemaakt over de droombaan als fotograaf in het depot. Een ode aan Lo, de oude fotograaf die inmiddels met pensioen zal zijn, en een ode aan het fotograferen van alle stukken in het depot. Echt een droombaan.
 
Zoals je ziet 'heb ik iets' met het Tropenmuseum, met recht een oude liefde. Een oude liefde die ik zelfs trots aan de nieuwe liefde laat zien.